Maria Fołtyn – wspomnienie i serdeczne rodzinne pamiątki – osobista dedykacja na okładkach płyt muzycznych

Witam,

Są takie drobne, ale przez swoją serdeczność wielkie rodzinne pamiątki niosące radość. Trzeba je, w każdej rodzinie, zachowywać przed zupełnym zniszczeniem i zapomnieniem. Dla mnie niezwykłą i serdeczną pamiątką są dwie osobiste dedykacje, umieszczone na okładkach muzycznych płyt LP otrzymanych od Marii Fołtyn.

Oto historia z tym związana. Pierwsza okładka jest z roku 1980, kiedy to, wspólnie z moją rodzoną siostrą Barbarą Bela-Wysocką b. wieloletnią solistką Operetki Warszawskiej, najbliższą przyjaciółką Marii Fołtyn, wielokrotnie odwiedzaliśmy Marię Fołtyn w jej mieszkaniu w Warszawie. W kolejnych latach odwiedziny u Marii odbywały się w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie (niedaleko Piaseczna). Ta  druga okładka z dedykacją Marii Fołtyn jest z 2007 roku.

Umieszczam te tak serdeczne dla mnie i siostry pamiątki na stronie Narodowa.pl, ogromnie mocno przepraszając za stan okładek, ale te muzyczne płyty były wielokrotnie przez lata używane, oto te dwie okładki w kolejności ukazywania się w galerii wpisu:

1. Okładka płyty muzycznej ,,MARIA FOŁTYN ; SŁAWNI POLSCY ŚPIEWACY” Polskie Nagrania XL 1017 – z następującą dedykacją:

,,W W-wie 5-I 1980 roku / Maestro Tadeusz Wysocki, Dla Utalentowanej Artystki Operetki P. Barbary Beli w roli ……… , Maria Fołtyn” 

2. Okładka płyty muzycznej ,,Sławni polscy śpiewacy vol. 1 MARIA FOŁTYN Polskie Nagrania muza X 1017″ – z następującą dedykacją:

,,Urodzonemu Panu Maestro Tadeuszowi Wysockiemu w_ ……… 2007 na wspomnienie przeszłości, Maria Fołtyn”

3. Fotografia siostry Barbary Bela-Wysockiej w jej mieszkaniu w Paryżu – po wyjściu za mąż za Monsieur Jean-Jacques Leguay mieszka we Francji jako Barbara Leguay-Wysocka.

Tadeusz Wysocki, Warszawa Włochy, pozdrawia wszystkich w słoneczny majowy dzień 4-ty 2025 roku.

P.S. Jest jeszcze rzecz jedna wymagająca mego wyjaśnienia – dlaczego Maria Fołtyn zwracała się do mnie przez lata jako ,,maestro” – otóż muzykiem nie byłem, natomiast Marii Fołtyn podobał się zawsze mój długi szal (najczęściej czerwony) przerzucony przez szyję (i skąd ten szal, tu już może równie odpowiedzieć inny Tadeusz, przyjaciel Marii Fołtyn).

==

Pro memoria Marii Fołtyn, oto wpis do Wikipedii o niej:

https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Fo%C5%82tyn

tu kilka słów w j. angielskim z jej Teatru Wielkiego w Warszawie: https://teatrwielki.pl/en/the-theatre/news-view/the-amazing-maria-foltyn/

i może tylko jeden krótki film o Marii Fołtyn i jej sztuce, umieszczony przez tego drugiego Tadeusza, z najczęściej nieodłącznym szalem: