Wielki Polski Dramaturg JERZY SZANIAWSKI Genealogia – Szaniawscy herbu Junosza
Szaniawscy herbu Junosza
Genealogia – Linia Jerzego Szaniawskiego
Ustalenie genealogii Jerzego Szaniawskiego (ur. 1886 – zm. 1970), literata polskiego, wymaga jeszcze wielu badań. Jedno jest raczej pewne, że pierwotnie jego przodkowie zamieszkiwali ziemię łukowską, tak jak większość rodzin szlacheckich tego nazwiska i herbu, później rozrzuconych po terenach dawnej Polski.
Dotychczasowe próby pociągnięcia genealogii Jerzego Szaniawskiego w przeszłość, to raczej konfabulacja. Wszystko wskazuje na to, że przodkowie pisarza byli drobną szlachtą i około połowy XVIII wieku przybyli z Korony na Polesie. Mgliste przekazy wskazują na Juliana Szaniawskiego, jako powstańca styczniowego i pradziada pisarza.
Zygmunt Adam Szaniawski (ur. ok.1851 – zm. 22.11.1929), ojciec Jerzego, miał trafić jako guwerner do dworu Wysłouchów [prawd. majątek Socha, pow. drohicki] i ożenił się z ich córką Wandą Scholastyką Wysłouch herbu Odyniec. Wkrótce po wzięciu ślubu małżonkowie Szaniawscy przenieśli się do Zwierzyńca n/Wieprzem, gdzie Zygmunt Adam został oficjalistą u hr. Zamoyskiego. Tu przyszedł na świat ich syn Władysław Szczęsny Szaniawski (ur. 29.06.1878 Zwierzyniec n/Wieprzem – zm. 1945), który w 1900 roku w parafii Zegrze poślubił Zofię Borysowicz. Dwa lata później Szaniawscy przenieśli się do Zegrzynka, gdzie Zygmunt Szaniawski objął stanowisko zarządcy folwarku i dyrektora młyna, będącego własnością jego szwagra – Stanisława Kropiwnickiego. Zygmunt Adam Szaniawski został pochowany na cmentarzu parafialnym w Woli Kiełpińskiej k/Legionowa. Pozostałymi dziećmi Zygmunta Adama Szaniawskiego, byli: Zygmunt Stanisław (ur. ok.1880 – zm. 1882 Zegrzynek); Halina Maria (ur. ok.1882 – zm. 1885 Zegrzynek) oraz JERZY (ur. 10.02.1886 Zegrzynek – zm. 16.03.1970 Warszawa), żonaty z Anitą Wandą Michaliną Szatkowską.
..
W obiegu internetowym można się spotkać z założeniem, że Klemens Szaniawski (ur. 1849 – zm. 1898) i Zygmunt Adam Szaniawski (ok.1851 – zm. 1929) byli braćmi stryjecznymi, a ich wspólnym przodkiem był Ludwik Szaniawski, który w wyniku angażowania się w walki powstańcze musiał emigrować z Szaniaw do Lubartowa. Niestety, ale nie da się tych dwóch postaci, tak łatwo powiązać.
Ludwik Zefiryn Szaniawski (ur. ok.1785 – zm. 22.10.1859 Lubartów), podsędek lubartowski, z żoną Joanną Jezierską miał syna Władysława (ur. ok.1816 – zm. 10.12.1857 Lubartów), urzędnika sądowego w Lublinie. Ten z drugą żoną Leontyną Brodowską (Ślub w 1848 roku w parafii Włostowice) miał syna Klemensa (ur. 23.11.1849 Lublin – zm. 22.03.1898 Otwock), urzędnika w Warszawie, literata i dziennikarza, który w 1875 roku w Lublinie poślubił Karolinę Piasecką. Ich synami byli: Władysław Mateusz (ur. 1875 Warszawa (?) – zm. 12.02.1943 Lasy Chojnowskie k/Stefanowa), literat oraz Jerzy (ur. ok.1880). Z nich Władysław Mateusz Szaniawski był dwukrotnie żonaty:
1 v. Maria Klementyna Woroniecka. Ślub w 1900 roku w par. św. Antoniego w Warszawie.
2 v. Stanisława Reszka. Ślub w 1924 roku w par. św. Zbawiciela w Warszawie.
Jego synem był Klemens Karol Szaniawski (ur. 03.03.1925 Warszawa – zm. 05.03.1990 Warszawa), polski filozof specjalizujący się w logice, metodologii i filozofii nauki.
—
Wersja dnia 2.11.2023 r.
OPRACOWANIE W TOKU – BĘDZIE UZUPEŁNIANE – proszę o wszelkie uwagi.
Źródło fotografii: Open Internet
—
Robert Kostecki
—
Genealogia Rodzin Szaniawskich – wpisy uzupełniające w portalu Narodowa GA.PA:
Genealogia Rodzin Szaniawskich – Ziemia Łukowska – Uzupełnienie – Drzewica
