[wpml_language_selector_widget]
Polish English French German Spanish Finnish Hebrew Swedish Norwegian Italian Czech Slovak Bulgarian Hungarian Portuguese Russian Chinese (Simplified) Japanese Hindi Arabic
[wpml_language_selector_widget]
Polish English French German Spanish Finnish Hebrew Swedish Norwegian Italian Czech Slovak Bulgarian Hungarian Portuguese Russian Chinese (Simplified) Japanese Hindi Arabic
Polish English French German Spanish Finnish Hebrew Swedish Norwegian Italian Czech Slovak Bulgarian Hungarian Portuguese Russian Chinese (Simplified) Japanese Hindi Arabic
[wpml_language_selector_widget]
Polish English French German Spanish Finnish Hebrew Swedish Norwegian Italian Czech Slovak Bulgarian Hungarian Portuguese Russian Chinese (Simplified) Japanese Hindi Arabic
Dział Section 9 — PROSZĘ KLIKNĄĆ NA TYTUŁ / FOTOGRAFIĘ DANEGO EKSPONATU LUB TEŻ NA PRZESUWAJĄCE SIĘ KROPKI I FOTOGRAFIE ZAŁĄCZONEGO ALBUMU — Genealogia, Historia Rodziny, Genealogiczne Ślady i Pamiątki…

Genealogiczny Rodzynek: “O mój Jezu kochany, co ja gościom dam, nie mam nic w domu” – zapis z polskich ksiąg parafialnych 1850 r.

Zgłaszający Eksponat:
S&A
podziel się z innymi:

Genealogiczny Rodzynek: “O mój Jezu kochany, co ja gościom dam, nie mam nic w domu” – zapis z polskich ksiąg parafialnych 1850 r.

Witaj galerio pamiątek Narodowa GA.PA,

To jest rodzynek z ksiąg metrykalnych z 1850 roku, przesyłamy dla wytrawnych smakoszy wytrawnej genealogii; w czasie naszych wielogodzinnych badań nad archiwalnymi dokumentami, zapisami, księgami parafialnymi, itp., napotykamy różne bardzo ciekawe zapisy świadczące o życiu Polaków w dawnych czasach.
Sądzimy, że internetowa galeria osobistych pamiątek i naszej wspólnej pamięci Narodowa GA.PA i takie ciekawostki historyczne zgodzi się umieszczać, oto pierwsza taka ciekawostka historyczna z połowy XIX wieku, ręczny tekst zatytułowany “Pro Memoria”, który proboszcz parafii dokleił do strony w księdze parafialnej, niezwykle intrygujący z opinią na temat kościelnego obchodzenia (czy też nie obchodzenia!) rocznic ślubu przez lokalnych mieszkańców, ale też i równie kapitalne ostatnie zdanie:

“20go Października 1850: przypada złote Wesele Małżonków …………..,

O Mój Jezu kochany, co ja gościom dam, nie mam nic w domu.”

“o tempora! o mores!” (z Cycerona)

Z tym genealogicznym pozdrowieniem, często wyrywającym się podczas przeszukiwań starych, archiwalnych dokumentów, pozdrawiamy wszystkich w kraju!

S&A :))

Stanisław Pieniążek i koleżanka genealog Anna

 

 

 

Korespondencja

Website Project Created by RAW-CODE